Błotnistym szlakiem
30 września 2008 roku liczna grupa młodych turystów z Zespołu Szkół nr 4 (wraz z opiekunami: p. Dorotą Szewczak, p. Dorotą Brodzik i p. Moniką Skrzypą) wyruszyła na V jesienny rajd pieszy, którego trasa przebiegała na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego. Oprócz gimnazjalistów z „Czwórki” w wycieczce brała udział grupa Szkolnego Koła PTTK z Zespołu Szkół nr 5 (z opiekunem - p. Mariuszem Korszunem) oraz uczniowie kilku krasnostawskich szkół średnich. Ogółem w rajdzie uczestniczyło ponad 250 uczniów.
Tegoroczna trasa rajdu liczyła ok. 10 km i była dość wymagająca ze względu na trudne warunki pogodowe. Piechurzy wyruszyli z miejscowości Bończa. Już na początku mogli podziwiać falistą rzeźbę terenu z licznymi pagórkami i „układem pól tworzących długie, wąskie wstęgi”. Krajobraz Parku urozmaicały wąwozy i źródełka. Uczniowie bacznie obserwowali przyrodę, a następnie sumiennie wypełniali konkursowe karty pracy. Bez trudu rozpoznawali dęby, buki, graby czy brzozy, zaś nieco więcej trudności sprawiło im wyodrębnienie i nazwanie roślin runa rezerwatu. Jednakże i na to sprytni uczniowie znaleźli sposób. Pomocą służyli obecni na trasie rajdu leśnicy.
Na mecie rajdu czekali organizatorzy oraz przedstawiciele oświaty: Tadeusz Błyskosz - Naczelnik Wydziału OK i Tadeusz Kiciński - z Wydziału Oświaty Starostwa Powiatowego w Krasnymstawie. Tam, przy ognisku zostały przeprowadzone dwa konkursy – piosenki turystycznej i przyrodniczy. W tym pierwszym zwyciężyła drużyna z Zespołu Szkół nr 4, zaś najbogatszą wiedzą na temat trasy rajdu wykazali się uczniowie z I LO. Najlepsi otrzymali nagrody, m.in. piłki i namioty ufundowane przez Starostwo Powiatowe w Krasnymstawie, natomiast wszyscy uczestnicy dostali pamiątkowe foldery o Skierbieszowskim Parku Krajobrazowym wydane przez Zespół Parków Krajobrazowych Roztocza z siedzibą w Zamościu.
Jest nadzieja, że bakcyla turystycznego połknęło wielu młodych. Jeśli tak, na pewno się nie zawiodą. Turystyka uczy męstwa i pokory, pomaga wypracować umiejętność słuchania głosu wewnętrznego, pomaga – jak pisał Zbigniew Herbert – być „melomanem ciszy”. Z wędrowaniem wiąże się cisza, milczenie, dystans do świata i bliskość przyrody. Chciejmy i uczmy się z tego korzystać. Spotkajmy się na słonecznym szlaku!
M. Skrzypa
(Informacje na temat rezerwatu przyrody „Głęboka Dolina” pochodzą z broszurki wydanej przez Zespół Parków Krajobrazowych Roztocza z/s w Zamościu).
